0

 သက္တမ္းေတြၾကာလာရင္
ငါ့ အလြမ္းေတြတန္ဖုိးတက္လာမလား ....
ေလာဘတၾကီးသိုေလွာင္မိတာ ငါမွားသလား....
ေမးခြန္းေတြသိပ္မ်ားေတာ့ပါဘူး....
ဒီကဗ်ာေတြ ၾကားမွာပဲ ငါရစ္မူးကာ ေရရြတ္ေနလိုက္မယ္....



ငါ..
နင့္ကို.... လြမ္းခဲ့တယ္....
ငါ....
နင့္ကို.... လြမ္းေနတယ္....
 
ဒီလိုနဲ႔ ပံုျပင္ေတြဆံုး.......
မဆိုင္သူမ၀င္ရဆုိတဲ့ တံခါးတခုရဲ ေနာက္ဖံုးမွာ...
ကဗ်ာေတြသီကံုးရင္း .... ေမာင္ေမာင္ တစ္ေယာက္ အိပ္မက္ေတြနဲ႔ ေသဆံုးေနခဲ့တာ...
တစ္ေထာင့္တစ္ညေတာင္ တိုင္ခဲ့ေရာေပါ့ ......





ျပီးပါျပီး

Post a Comment

စဥ္းစားမႈမပါဘဲ သင္ယူေသာ ပညာသည္ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္၍ ၊ ပညာမရွိဘဲ စဥ္းစားျခင္းကား အလြန္ အႏၱရာယ္ၾကီးေပသည္။ (သားၾကီး)

 
Top