မိုးရာသီး ကုန္တဲ႔ည

နာရီလက္တံေလးက  ငါ႔ကိုအခ်ိန္ေတြ
မေၿပာခဲ႔တာ  ႀကာၿပီ
သစ္ရြက္ေၿခာက္ေတြကေတာ႔  ေလေၿပနဲ႔အတူ
တရြတ္တိုက္ ခရီးထြက္ခြာသြားေလရဲ႔
မ်ဥ္းေၿဖာင္႔တစ္ေႀကာင္းေပၚမွာ  က်လာတဲ႔
မ်က္ရည္ေတြကေတာ႔ တမ္းတမိသူဆီကို
ရထားတစ္စင္းလို  ခုတ္ေမာင္းသြားတတ္ခဲ႔ၿပီ
ဦးတည္ရာမရွိေပမယ္႔  ပဲ႔ကိုင္ေနရတုန္းပဲေလ
ထပ္မက္ခြင္႔ မရွိတဲ႔အိမ္မက္ေတြနဲ႔အတူ 

ညေပါင္းမ်ားစြာကို  ၿဖတ္ေက်ာ္ရဦးမယ္
မိုးၿခိမ္းသံေတြေနာက္က  လိုက္မလာခဲ႔တဲ႔
မိုးစက္ေတြကေတာ႔  သူ႔ဆႏၵအတိုင္း
ရြက္လြင္႔သြားႀကေလရဲ႔
ပင္လယ္ၿပင္ထဲကို  ေႀကြႀကတဲ႔
ႀကယ္ေတြကေတာ႔  ပိုက္ကြန္ေတြနဲ႔ အတူ
ၿငိတြယ္ေနခဲ႔ၿပီေလ
ေလေတြတိုက္တိုင္း  ပါမလာေတာ႔တဲ႔
မိုးစက္ေတြကေတာ႔ ဘယ္ဆီမ်ားထြက္ခြာသြားခဲ႔ၿပီလဲ။

ၿပီးပါၿပီ ...