အေမ

ေႏြရာသီ အပူထဲ အရိပ္တခုအျဖစ္ ...
မိုးရာသီ မိုးေရထဲ ထီးတလက္အျဖစ္ ...
ေဆာင္းရာသီ ႏွင္းမႈန္ထဲ အေႏြးဓာတ္အျဖစ္ ...
ဖန္ဆင္းခဲ႔ေလေသာ ငါတို႔ရဲ႕အေမ ...
ခုေတာ႔ သူ႔ကႏာၱရမွာ အိုေအစစ္မဲ႔တယ္ ...။

မတန္ပါဘူး ေမြးရတာလို႔
မဟန္ပါဘူး ေကၽြးရတာလို႔
အညီးစကား မဆိုျငားလည္း
ငါတို႔မ်ားက ေျခစံုကန္သြားခဲ႔တယ္ ...။

အေမေရ ...
အေမမရိွတဲ႔ အရိပ္မို႕ ေႏြက ပူတယ္ ...။
အေမမမိုးတဲ႔ ထီးမို႔ မိုးကစိုတယ္ ...။
အေမမေပးတဲ႔ အေႏြးမို႔ အခ်မ္းက ပုိတယ္ ...။
အေမနဲ႔ေ၀းတဲ႔ အရပ္မို႔ ျမိဳ႕က ဆူတယ္ ...။
အေမမေကၽြးတဲ႔ ထမင္းမို႔ စိတ္က တိုတယ္ ...။
အေမ႔ကုိလြမ္းလို႔ ရင္ထဲက ငိုတယ္ ...။

အေမေရ ...
သားမိုက္ အလြမ္းပုိက္လို႔
အေမ႔ဆီ ဆိုက္ဆိုက္ မျပန္ႏိုင္ေသးေတာင္
အေမ႔ေမတၱာ ကရုဏာကုိ
မွန္းေမွ်ာ္တမ္းတ ရိွခိုးကန္ေတာ႔ပါရေစ ...။

တေန႔ ...
အေမ႔ ကႏာၱရမွာ သားေပ်ာ္၀င္ပါလိမ္႔မယ္ ...
အခုေတာ႔ ...
မငိုပါနဲ႔ အေမ ...။
မငိုပါနဲ႔ အေမ ......။
မငိုပါနဲ႔ အေမ ..........။