မင္း ဘယ္ကို ေရာက္ေနလဲ..
ငါ ဘယ္လိုရင္ ဆိုင္ရမလဲ ..
မင္း နွုတ္မဆက္ ဘယ္ေျပာက္ကြယ္သြာ..
ေစ႕ထားတဲ႕မင္နွုတ္ခမ္းအစံုမွာ..
မေျပာျဖစ္တဲ႕ စကားေတြ ရွိေနပါလိမ္႕မယ္..။
ကိုယ့္ရဲ႕ နွလံုးသားထဲမွာ
ေအးစက္ဆဲ ေနတယ္..
နွလံုးသားထဲမွာ မင္းအျမဲ ရွီေနတယ္.
ေဆာင္းညနဲ႕အတူ ေအးခဲေနတယ္။
မဆံုျဖစ္တဲ့ မင္း မ်က္ဝန္းေတြက
္ဖြင့္ဟမေျပာခဲ့လဲ သိမ္းထားတဲ႕
အႀကင္နာရိပ္ေတြ ရွိေနပါလိမ့္မယ္။
တန္ဖိုးမဲ့တဲ့ အမွိဳက္လို
လမ္းမထက္ ျပိဳပ်က္က်ေစေတာ႕
ငါ့ဘဝကို ေလျပင္းက
ရွင္းလင္းသြား ေပးမလာ။
ေရာက္ရာ အရပ္မွာ မင္းကို ခ်စ္ေနမယ္
ခ်စ္သူ ကံမကုန္ရင္ ျပန္ဆံုးခ်င္ေသတယ္..
ကိုယ့္ရဲ႕ အခ်စ္ မွန္ရင္ မင္းကို ပိုင္ဆိုင္ခ်င္တယ္။
ၿပီးပါၿပီ ...
Post a Comment
စဥ္းစားမႈမပါဘဲ သင္ယူေသာ ပညာသည္ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္၍ ၊ ပညာမရွိဘဲ စဥ္းစားျခင္းကား အလြန္ အႏၱရာယ္ၾကီးေပသည္။ (သားၾကီး)